നിഴലെന്നു കരുതിഞ്ഞാന്
കൂടെക്കൂട്ടിയ നീ
എന്നോടു പറയതെ നിശയിലൊളിച്ചു
നിശയൊന്നു പുലര്ന്നപ്പോഴേക്കും
മറ്റൊരുത്തന്റെ നിഴലായി മാറിനീ
നിന്നോര്മ്മത്തുള്ളികളെന്നില്
വേദനതന് നീരാഴി തീര്ക്കുബൊഴും
തിരയുന്നു ഞാനാ ആഴിയില്
ചില വര്ണ്ണ മത്സ്യങ്ങളെ വൃഥാ
എന്തിനു നീയെന്നെ പ്രണയമെന്ന
ചൂണ്ട കൊളുത്തില് കുരുക്കി
എന്തിനു നീയെന് ഹൃദയം
പേപ്പട്ടികള്ക്കെറിഞ്ഞു കൊടുത്തു
പരിശുദ്ധമീ സ്നേഹത്തിന് പ്രതിഫലം
ഒടുക്കമില്ലാത്ത വേദന മാത്രമെന്നെന്നെ
പഠിപ്പിച്ച കൂട്ടുകാരീ നിനക്കു നന്ദി!
Wednesday, August 27, 2008
നിനക്കു നന്ദി!
Posted by മനസറിയാതെ at 2:37 PM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 Comments:
Post a Comment